14-12-2016
Een rat schiet voor hun voeten de afvalhoop in. Ze draaien een nauw paadje in en stappen een krot binnen. Dit is hun huis; gemaakt van golfplaten en karton. In de ruimte van hooguit drie bij drie staat een tweepersoons bed en een klein kastje met een één pits kooktoestelletje erop. Aan de muur hangen twee schooltasjes. Het is er donker en muf. Als het regent, stoomt het door de kieren. Maar regenen heeft het al heel lang niet meer gedaan…
Op een krukje voor het bed zit oma. Ze neemt de grote zak chips die de twee hebben gekocht gauw over. Morgen zal ze de inhoud opdelen in kleine zakjes en die proberen te verkopen. Om wat inkomen te verdienen. De afgelopen dagen was het er niet van gekomen, want ze voelde zich ziek. Oma is al in de zeventig. En ze staat er alleen voor. Haar dochter is er zes jaar geleden vandoor gegaan. Ergens was het een opluchting, want met haar vertrek verdwenen ook de drugs en de vriendjes. Maar de tranen springen oma in de ogen als ze aan Nailah denkt, de oudere zus van Malesse en Morathi. Dat ze ook haar moest verliezen aan die vreselijke drugs… Had ze maar eerder gemerkt dat ze niet meer naar school ging… Terug naar het hier en nu! Morathi vraagt of er nog wat te eten is. Oma geeft hem de pan, meer dan een restje van gister is er vandaag niet. Neem jij maar oma, lacht hij breed, en dan vertelt hij wat hij bij PUSH vanmiddag al heeft gegeten. “En ik was weer topscoorder vandaag oma!”
Daar rennen ze, het plein van project PUSH op. Schooltassen worden op een bankje gegooid, in alle haast om te gaan spelen. Morathi sprint richting voetbalveld, alvast een balletje schieten voor de training begint. Onderweg ernaartoe gluurt hij stiekem even in de grote pan: kippenpootjes, maïspap en bietjes vandaag. Lekker! Malesse omhelst haar vriendinnen en gaat met hen op weg naar haar leesklasje. Ze is benieuwd hoe het boek afloopt. Maar nog meer zin heeft ze in het dansen, later vanmiddag. Ze oefenen vast voor het Kerstfeest! Malesse hoopt dat er net als vorig jaar voor ieder kind een cadeautje is! Die pop is nog steeds haar kostbaarste bezit… Ze kan niet wachten!
Tijdens het eten neemt MAMA Bongiwe Malesse even apart. “Hoe ging het met oma vanmorgen? Voelt ze zich alweer wat beter?” Ze belooft vanmiddag even met de twee mee naar huis te lopen, om te kijken of oma iets nodig heeft. Bongiwe kijkt Malessa na als ze terugloopt naar haar bord. Wat is ze gegroeid! Net als haar broer. Kleine scharminkeltjes van zes en acht toen ze hier binnenkwamen, vel over been en mensenschuw. Moet je ze nu eens zien, kletsend, spelend, geinend met hun vriendjes! Hun verhaal is er één van velen. Eigenlijk het klassieke verhaal van armoede, Bongiwe weet er álles van. Maar dit meisje en haar broer zijn nu voorgesorteerd voor iets beters! Zij zullen hun zus niet achterna gaan… Zij hebben elke dag gezond te eten, zij blijven op school, zij leren over de gevaren van drugs en aids. PUSH blijft bij hen, net zolang als nodig is. De weg is nog lang, maar nu is er toekomst!
In het troosteloze Kliptown (naast Soweto) zorgt project PUSH voor 227 kwetsbare kinderen van zes tot achttien jaar. Met gezonde maaltijden, naschoolse opvang, persoonlijke aandacht, sport en spel, huiswerkbegeleiding, voedselpakketten, huisbezoeken en meer helpt het project kinderen ontsnappen aan de gevangenis van de armoede.