05-02-2019
“Gister keek ik een video terug van onze oprichter, MAMA Moira, die uitlegde waarom ze Kids Haven in 1991 begonnen was. Een thuis voor de straatkinderen van Benoni. Nobel? Absoluut. Moeilijk? Zeker. Onmogelijk? Zo voelde het in ieder geval wel toen ik in 1994 bij Kids Haven kwam. Ik vond het heerlijk om bij de kinderen te zijn. Maar er waren veel momenten waarop we ons afvroegen of we ons niet meer op de hals hadden gehaald dan we eigenlijk aankonden. Vooral als we zochten naar antwoorden op de pijn van al die kinderen in onze zorg…
Eén moment uit die eerste tijd zal ik nooit vergeten. Het was de ochtend na een heftige nacht met kinderen die vochten, het plafond sloopten en stalen uit de provisiekast. Moira legde haar tas op het bureau dat we samen deelden en zei simpelweg één ding: “We zijn vergeten de kinderen lief te hebben.”
Sindsdien is dat de vraag die ik mezelf aan het eind van iedere dag stel: “Heb ik de kinderen vandaag liefgehad?”
Kids Haven is een fantastische plek met mensen die oprecht om de kinderen geven. Dat is niet te meten in het aantal therapiesessies, maar wel in de vele verjaardagpartijtjes, de geur van popcorn op sommige vrijdagen en vooral het gelach dat door de gangen klinkt. Wij weten dat het de kleine dingen zijn die je met je meeneemt voor je verdere leven. Dus als een kind snikkend in de tuin zit, nemen we de tijd om te vragen wat er is. En als een kind gevallen is, tekenen we poppetjes op zijn pleister. En als een kind voor het eerst zijn eigen veters strikt, juichen we met hem mee.
We zijn alle donateurs in Nederland dankbaar voor elke cent die onze kant op komt. Zodat wij er gewoon voor de kinderen kunnen zijn. Wij zijn die moeder die hen een knuffel geeft als ze uit school komen, die gids die met ze meeloopt als ze het niet meer zien zitten, die strenge juf die er een stokje voor steekt als ze willen spijbelen, die vader die hen confronteert met hun gedrag, die politieagent die optreedt als ze aan de gang gaan met drugs, die oma die wijze raad geeft als het ingewikkeld is… Intussen bidden we in stilte dat deze kinderen zich laten liefhebben en opvoeden, want dat is wat we hen zo graag willen geven.”
