23-12-2021
“Pak allemaal jullie schriftjes erbij.” Delia geeft les aan groep 4 van een school in Johannesburg. De kinderen hangen aan juf Delia’s lippen. Ze is duizenden kilometers verwijderd van de verlaten woestijn waar ze ooit opgroeide. Ze was straatarm en had minimale kansen. Totdat MAMA Lesley van Hantam in haar leven kwam.
Delia’s vader en moeder zijn lieve ouders. Ze werken keihard op de plaatselijke boerderij, maar kunnen niet lezen of schrijven. Hun kinderen slapen op hooibalen op de grond, de regen sijpelt ’s nachts naar binnen. Delia is vijf en heeft nog nooit een potlood in haar hand gehad.
Voor Delia is er geen school in de buurt en geen boek in huis. Totdat MAMA Lesley een schooltje start met goed onderwijs. Met zelfgemaakt speelgoed en haar eigen boeken geeft MAMA Lesley de kinderen les. “Ik vond het heerlijk in de klas, maar leren was ook lastig,” zegt Delia. Algauw blijkt dat ze dyslectisch is. Toch komt ze ver met school, dankzij de intensieve steun en liefdevolle begeleiding van Hantam. Rond haar zestiende wordt Delia kok. Ze verdient haar eigen geld en helpt haar ouders.
Kinderen helpen
Maar na enkele jaren in de keuken, kriebelt het bij Delia. Ze wil graag kinderen helpen. Ze vraagt MAMA Lesley opnieuw om hulp en mag als onderwijsassistente helpen bij Hantam. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat werkt en studeert ze. “MAMA Lesley drukte me altijd op het hart dat je kansen moet grijpen. Ze was ongelofelijk trots toen ik mijn lerarendiploma haalde.”
Kijk nu eens naar Delia. Een goede baan, een veilig dak boven haar hoofd, een bed om in te slapen. Dankzij de MAMAS is ze in één generatie uit de gevangenis van armoede gebroken. “Zonder de trouwe hulp en het geloof van MAMA Lesley had ik hier niet gestaan.”