Hoofdinhoud

06-08-2016

Zijn armen heeft hij om zich heel geslagen om zichzelf te beschermen tegen de beginnende kou. Hij is zojuist binnengebracht bij project New BeginningZ door een maatschappelijk werkster. Op straat ‘gevonden’ terwijl hij bij zijn vader was die werd aangehouden voor diefstal. MAMA Tahiyya vertelt:

“Ik probeer een gesprek aan te knopen. Het jongetje noemt zichzelf Thami. Hij blijkt haast geen Engels te verstaan, maar communiceert wel in Sotho. Nu we daar achter zijn, kunnen we hem uitleggen wat er is gebeurd en waarom hij hier is. Thami heeft een bad nodig om op te warmen en schone kleren om aan te trekken. De hoeveelheid vuil op zijn huid verraadt dat hij lange tijd op straat heeft geslapen, waarschijnlijk zonder deken of doos.

Eerst is hij angstig, maar uiteindelijk geniet Thami zichtbaar van het warme bad. Hij is dolblij met het trainingspak dat hij krijgt; ik heb nog nooit een kind zich zo aan een setje kleding zien vastklampen als Thami. Het ventje moet hard huilen als hij zich realiseert dat zijn driewieler nog bij het kantoor van de maatschappelijk werkster staat…. Het breekt mijn hart om zijn verdriet te zien om het verlies van zijn enige en laatste bezit. Ik laat Thami onze tuin zien met andere fietsjes en skelters. Hij slaat zijn handje voor zijn mond als hij al dat speelgoed ziet.

Zijn eerste maaltijd eet Thami op het stoepje van de keuken, stilletjes. Ik probeer nog wat meer van hem te weten te komen, maar realiseer me dat het genoeg is voor vandaag en gun hem zijn moment. Die avond slaapt Thami voor het eerst in zijn leven in een echt bed. Hij huilt als hij zijn trainingspak uit moet doen, maar is gauw gerustgesteld als hij er, voor de tweede keer op één dag, nieuwe kleren voor terugkrijgt: een pyjama. Het kost me moeite om Thami uit te leggen dat hij niet op de vloer hoeft te slapen, maar dat er een echt bed voor hem is. Uiteindelijk kruipt hij onder de dekens met zijn nieuwe schoenen nog aan zijn voeten, bang dat hij ze kwijtraakt als hij ze uitdoet.

Moederlijke omhelzing

De dagen erna observeert Thami zijn nieuwe omgeving vanaf het speeltoestel in de tuin. Hij kijkt met een verbaasde frons naar de interactie tussen de MAMAS en de kinderen, de knuffels en kusjes. Als ik of een van de andere MAMAS hem probeer aan te raken, krimpt hij ineen. We maken het onze missie om Thami op zijn gemak te stellen en openen af en toe onze armen voor hem, maar hij weigert keer op keer. We houden vol, en na een week rent Thami in de armen van een van onze huismoeders en accepteert haar moederlijke omhelzing.

In de maanden erop leert Thami vloeiend Engels. Omdat we niet veel van hem weten, is het soms zoeken naar hoe we Thami moeten benaderen, maar hij stelt zich meer en meer open. Uiteindelijk krijgen we van maatschappelijk werk meer informatie. Thami is verlaten door zijn moeder toen hij zestien maanden was. Sindsdien leeft hij met zijn vader op straat, waar hij is blootgesteld aan misbruik, uitbuiting en drugs. Zijn vader liet hem soms dagenlang alleen wanneer hij op zoek ging naar werk en eten. Het verklaart Thami’s gedrag en maakt ons nog meer gemotiveerd om elke dag opnieuw voor hem te zorgen met alle liefde die we in ons hebben. Wat was er van Thami geworden als hij die dag niet bij ons was gebracht? Ik zou het niet durven zeggen. Nu heeft hij een thuis!”